بررسی تغییرات موقتی حسی لب پایین به دنبال استئوتومی‏ ساژیتال اسپلیت دوطرفه

Authors

برات الله برات الله شبان

baratollah shaban assistant professor, dept of oral & maxillofacial surgery, dental school, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranاستادیار گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مژگان مژگان کاظمیان

mozhgan kazemian postgraduate student, dept of oral & maxillofacial surgery, dental school, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranدستیار تخصصی گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدسازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (mashhad university of medical sciences)

abstract

مقدمه: جهت تصحیح ناهنجاری‏های فکی از جراحی‏های ارتوگناتیک استفاده می‏شود. یکی از تکنیک‏های رایج در فک پایین استئوتومی‏ ساژیتال اسپلیت دو طرفه می‏باشد. هدف از این مطالعه بررسی اختلالات حسی لب پایین تا 6 ماه بعد از جراحی یاد شده و تاثیر این تغییرات حسی بر زندگی روزمره افراد و میزان رضایت مندی آنها از نتیجه عمل جراحی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 22 بیمار (44 سمت) با میانگین سنی 4/21 سال مورد استئوتومی‏ساژیتال قرار گرفتند. جهت معاینه عینی قبل از عمل جراحی و نیز 3 و 6 ماه بعد از عمل، تست تمایز دو نقطه‏ای انجام گرفت. جهت معاینه ذهنی بیماران پرسشنامه‏هایی را در پیگیری‏های 3 و 6 ماهه تکمیل کردند. داده‏ها به وسیله توزیع فراوانی و آزمون های mc nemar، آزمون wilcoxon ، t-test ، paired samples t-test آنالیز شدند. یافته‏ها: در پیگیری سه ماه بعد از عمل جراحی 6/63% از موارد و در پیگیری شش ماه بعد از عمل، 1/43% از موارد، دارای تغییرات حسی بودند. آزمون wilcoxon تفاوت معنی‏داری را در تغییر وسعت بی حسی بین پیگیری سه ماهه و شش ماهه نشان داد (007/0=p) که نشانگر بهبودی نواحی دارای تغییر حسی بود. میانگین تست تمایز دو نقطه‏ای قبل از عمل، سه و شش ماه بعد از عمل به ترتیب 81/3، 9/6 و2/5 میلی‏متر بود. در پیگیری شش ماهه، تفاوت میانگین بین سمت راست و چپ mm04/1 و از لحاظ آماری معنی‏دار بود (027/0=p). علیرغم وجود تغییرات حسی در لب، تمامی‏ بیماران از نتیجه عمل خود رضایت داشتند. نتیجه گیری: با گذشت زمان از عمل جراحی (از 3 ماه تا 6 ماه) درصد موارد دارای نقایص حسی کاهش یافت که علت آن بهبود خودبخودی عصب می‏باشد. نتایج نشان داد اختلالات حسی و مشکلات ایجاد شده به علت آنها، عامل تعیین کننده مهمی‏در رضایت مندی بیمار نیست.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تغییرات میزان باز شدن دهان به دنبال جراحی ساژیتال اسپلیت دوطرفه فک تحتانی در بیماران مبتلا به پروگناتیسم فک پایین

مقدمه: پروگناتیسم فک پایین یکی از اختلالات شایع اسکلتی در جامعه ایرانی می‏باشد و به همین دلیل جراحی‏های Setback فک پایین نیز یکی از  جراحی‏های  شایع در  حیطه جراحی دهان،  فک و صورت است.  جراحی ساژیتال راموس یکی از جراحی‏هایی است که  به منظور عقببردن و نیز جلو کشیدن فک پایین انجام می‏شود. هدف از این مطالعه بررسی روند بهبود حداکثر میزان بازشدن دهان (Maximum Mouth Opening) متعاقب جراحی ساژیتال اسپ...

full text

بررسی تغییرات میزان باز شدن دهان به دنبال جراحی ساژیتال اسپلیت دوطرفه فک تحتانی در بیماران مبتلا به پروگناتیسم فک پایین

مقدمه: پروگناتیسم فک پایین یکی از اختلالات شایع اسکلتی در جامعه ایرانی می‏باشد و به همین دلیل جراحی‏های setback فک پایین نیز یکی از  جراحی‏های  شایع در  حیطه جراحی دهان،  فک و صورت است.  جراحی ساژیتال راموس یکی از جراحی‏هایی است که  به منظور عقببردن و نیز جلو کشیدن فک پایین انجام می‏شود. هدف از این مطالعه بررسی روند بهبود حداکثر میزان بازشدن دهان (maximum mouth opening) متعاقب جراحی ساژیتال اسپ...

full text

بررسی نیاز به خارج سازی پیچ و پلاک پس از استئوتومی ساژیتال اسپلیت

بررسی نیاز به خارج سازی پیچ و پلاک پس از استئوتومی ساژیتال اسپلیت دکتر افشین حراجی 1- دکتر عطاءاله حبیبی 2�1- استادیار گروه آموزشی جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران2- دانشیار گروه آموزشی جراحی دهان و فک و صورت دانشکده و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد چکیده زمینه و هدف: در جراحیهای مدرن ارتوگناتیک و خصوصاً استئوتومی ساژیتال اسپلیت، برای حفظ ...

full text

بررسی اثرات استئوتومی ساژیتال اسپلیت بر دامنه حرکات فک پائین متعاقب عقب بردن فک پائین

مقدمه یکی از مهمترین مشکلات در جراحی ارتوگناتیک فک تحتانی و بخصوص استئوتومی دو طرفه ساژیتال اسپلیت، تغییرات دامنه حرکات فک پایین و بدنبال آن محدودیت حرکات فکی می باشد . هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات در میزان حداکثر باز کردن دهان در ناحیه دندانهای ثنایا، تغییر در حرکات طرفی راست و چپ و پیشگرایی فک پائین قبل، در 3 ماه و 6 ماهه بعد از عمل و اثرات برنامه های مدون فیزیوتراپی بر روی افزایش این حر...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

جلد ۳۴، شماره ۴، صفحات ۳۰۹-۳۱۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023